Snowcake, van regisseur Marc Evans (2006)
Wanneer Alex besluit een lifster mee te nemen, beseft hij niet dat dit zijn leven ondersteboven zal gooien.
Alex dus, gespeeld door Alan Rickman, is op weg naar Winnipeg, Canada. Hij stopt onderweg in een wegrestaurant en ontmoet de flamboyante Vivienne ( Emily Hampshire ). Zij probeert een lift los te peuteren bij de stijve Brit. Vreemd genoeg ontdooit de stijve Brit met het gezelfschap van het meisje, maar een enorme knal maakt hier vroegtijdig een einde aan. De auto van Alex wordt aan de zijkant geraakt door een truck. Vivienne is zowat op slag dood.
Toch behoorlijk onder de indruk door het gebeuren wil Alex het trieste nieuws aan haar moeder brengen. De moeder van Vivienne is echter autistisch en ziet alleen de logica in van de zaken. Ze toont totaal geen emotie, wanneer ze het bericht krijgt.
Alex wordt als het ware meegesleurd door Linda ( Sigourney Weaver ), en hij belooft te blijven tot na de begrafenis. In deze dagen leert Alan een beetje hoe Linda in elkaar zit en hij raakt meer en meer betrokken bij haar leven en belevingswereld; hoe klein of groot die ook moge zijn. Het is een klein dorpje en de komst van de vreemdeling is niet onopgemerkt voorbij gegaan. Alex krijgt allerlei uitnodigingen van vrouwen. Er is er eentje die wel bijzonder is:de buurvrouw. Maggie, gespeeld door Carrie-Ann Moss, is een vrije vrouw die meteen valt voor Alex. De twee krijgen een affaire, maar de band is een andere dan die hij met Linda krijgt.
Bij Maggie is er warmte en seks en een luisterend oor, terwijl hij bij Linda een kant van zichzelf ontdekt, die hij niet eerder heeft gezien.
Mooi verhaal die ons laat zien dat je soms je einddoel even opzij moet zetten en dan ontdek je dat er ook nog andere dingen zijn, die misschien wel net zo mooi of misschien wel mooier zijn!
Goed beeld ook gegeven van het autisme. Ontzettend goed gespeeld door Sigourney Weaver, die geen medelijden op wil wekken, maar gewoon geaccepteerd wil worden!