GMr. Jones, van regisseur Mike Figgis ( 1999)
Deze film had ik wel eens gezien, maar zoals dat vroeger ging bij films, was dat een klein stukje. Een tijdje geleden heb ik hem weer opgenomen van tv en gisteren bekeken.
Zo op het eerste gezicht dacht ik dat het een zwijmelfilm zou worden, want daar is Richard Gere heel goed in. En naast Lena Olin zag ik verder niet echt grote namen staan...
Ik had het mis, want ,Mr. Jones, is een mooie film over een ziekte, liefde en vriendschap. Richard Gere speelt de hele vrolijke uitbundige levensgenieter meneer Jones. Tenminste, we denken dat hij zo heet. Wij gebruiken ook vaak de naam Jansen... Maar telkens als hij iets uitbundigs heeft gedaan, belandt hij in een psychiatrisch ziekenhuis. Zo probeert hij zijn evenwicht te bewaren op een balk van een gebouw en verstoort hij een muziekvoorstelling.
Naast zijn wens te willen vliegen, blijkt hij ook heel muzikaal te zijn en mensen goed aan te voelen. Zo voelt hij aan dat zijn dokter, gespeeld door Lena Olin, zojuist is gedumpt door haar vriendje. Dit is natuurlijk schrikken voor de dokter, maar zoals Mr. Jones dit vaker doet, wordt de dokter overdonderd door zijn charme. Ook de collega uit de bouw vind in hem een goede vriend.
Mr. Jones blijkt manisch depressief en na de euforieperiode komt er een depressieve periode. Die is minder...
Mooi verhaal dus en alweer de moeite meer dan waard te bekijken. Niet in de laatste plaats voor Lena Olin, die overigens niet voor niets ' Celeb van de Week' is geweest!