lilya 4-ever


 

Lilya 4-Ever, van Lukas Moodyson (2002)

Onschuldig en naïef Russisch meisje wordt geconfronteerd met de harde werkelijkheid en komt terecht in de wereld van de prostitutie.

Onder de scheurende muziek van de Duitse band Rammstein zien we hoe een meisje voor haar leven rent en stil blijft staan op een viaduct. Rammstein scheurt: "Mein Herz Brennt". Een meer treffende song is volgens mij niet te vinden!

Het verhaal gaat terug en we zien hoe Lilya samen met haar moeder en haar nieuwe vriend gaat emigreren naar Amerika. Jammer genoeg voor de zestienjarige Lilya mag ze niet mee. Lilya blijft dus achter in Rusland. Een tante neemt de zorg over van haar. Dat wil zeggen ze neemt zelf haar intrek in het ouderlijk huis van Lilya en regelt een krot voor het meisje waar de honden geen brood van lusten. Haar enige vriendje in deze tijd is Volodya, een slim manneke die ontsnapt uit de wrede wereld door af en toe wat lijm te snuiven in zijn schuilplaats. 

Lilya blijft optimistisch en krast in de parkbank: Lilya-4- Ever. Als het geld op is gaat ze stelen om te eten. Een vriendinnetje van haar neemt haar mee naar een disco waar mannen meisjes oppikken voor seks. Als de vader van het vriendinnetje erachter komt, geeft deze Lilya de schuld. Logisch; Lilya is een slet, zonder ouders. Dan ontmoet ze in de disco een aardige attente jongen, Andrej.

Volodja waarschuwt, maar het is te laat: Lilya wordt verliefd. Andrej dringt zich niet op en koopt dingen voor haar. Dat heeft nog nooit iemand voor haar gedaan. Dan vraagt hij haar of ze mee gaat naar Zweden, maar zijn zijn bedoelingen wel oprecht?

Iedereen heeft er lange tijd naar uit gekeken: de nieuwste film van Lukas Moodyson. Na 'Fucking Amal' en 'Together' , moest er weer wat moois komen uit Zweden. Of het mooi is moet je zelf beoordelen. Dat het zeer indringend en confronterend is, kan ik met zekerheid zeggen. Na het vrolijke 'Together', waar het leven in een commune onder de loep is genomen, vond Moodyson het nu tijd voor een keihard realistisch drama. Als ik zeg keihard, dan bedoel ik ook "keihard". De Zweedse regisseur maakt een film waarin de onschuld van een jong meisje botst met de harde werkelijkheid. 

Ik heb de film op het Filmfestival gezien en na afloop zag je dat het publiek moest 'bijkomen'. Stelletjes hielden elkaar innig vast. Zelf leek het of ik een enorme knal voor mijn kop had gekregen. Geen happy end voor de derde van Moodyson, maar zeer zeker de moeite waard!

 

 



terug naar de vorige pagina