Je rentre à la maison, van regisseur Manoel de Oliveira (2001)
De oude acteur is een begrip in het Parijse, maar als zijn vrouw, dochter en schoonzoon omkomen bij een auto-ongeluk en hij alleen achter blijft met zijn kleinzoon, realiseert de man zich dat alles maar betrekkelijk is en dat hij zich niet zo druk meer moet maken.
Michel Piccoli speelt de 77-jarige acteur Gilbert die op de Parijse planken schittert in o.a. een toneelstuk van Ionesco. Als drie heren het bericht komen brengen dat de vrouw, de dochter en de schoonzoon van de Gilbert zijn verongelukt, stort zijn wereld even in.
Toch zien we geen oude man die achter de geraniums verdwijnt, maar een man die het leven accepteert zoals het is. Zijn leven gaat door. Hij geniet nog steeds van zijn bakkie koffie en zijn krantje in zijn vaste cafeetje. Zijn agent probeert hem in een televisiefilm te krijgen, maar Gilbert voelt daar niets voor. Ook probeert deze hem aan een jonge actrice te koppelen, maar daar moet hij helemaal niets van hebben. "Je denkt toch niet dat ik als een soort oude geilaard met zo'n jonge vrouw iets zou kunnen hebben; alleen het idee al !"
Als Gilbert dan toch instemt met rol in een Amerikaanse verfilming van 'Ulysses', merkt hij langzamerhand dat zijn tijd om te stoppen is gekomen. Onwijs goede scène als Piccoli middenin een opname zegt dat hij ermee stopt: Je rentre a la maison! En hij loopt zo de studio uit!
Ik had nog niet eerder films gezien van zowel Oliveira als Piccoli, dus heb ik geen vergelijkingsmateriaal. De film op zich was zeker de moeite waard te bekijken, al was het alleen al om 'de oude meester' eens aan het werk te zien. De film is niet snel, maar dat past ook helemaal niet bij de personage. Sommige momenten zou je wel 'verder willen spoelen', maar duidelijk is dat de regisseur de eenvoudige zaken zeer belangrijk vindt. Zo kan het voorkomen dat je minutenlang tegen een paar schoenen aan het kijken bent, met op de achtergrond een conversatie.
Was het nu dezelfde dag met het café en de krant, of was het steeds dezelfde krant?
In ieder geval zou ik Gilbert graag als opa willen hebben, want de manier waarop hij het leven oppikt en voor zijn kleinzoon gaat zorgen is heel indrukwekkend. Leuke gastrolletjes van Catherine Deneuve en John Malkovich.
Onderhoudende
film, maar je moet ervan houden.