Gone Girl, van David Fincher (2014)
De plotselinge verdwijning van een vrouw van een gelukkig getrouwd stel, zorgt ervoor dat er opschudding komt in het kleine stadje en het leven van de echtgenoot.
Nick Dunne (Ben Affleck) is vijf jaar getrouwd met zijn Amy (Rosamund Pike). Iedere dag loopt hij een stukje en gaat daarna naar de bar die hij samen heeft met zijn tweelingzus, Margo (Carrie Coon). Ook deze morgen. Als Nick thuis komt, ziet hij een enorme ravage in de woonkamer en zijn vrouw is verdwenen. Natuurlijk denkt hij aan het ergste en schakelt de politie in.
Als hij zijn schoonouders inlicht dan komt er groot mediacircus op gang, want hun Amy is niet zomaar iemand. Zij is hoofdrolspeelster uit een beroemde kinderboekenserie. Rechercheur Rhonda Boney (Kim Dickens) is op de zaak gezet. Ze probeert zo goed als het kan haar werk te doen. Ook Nick stelt zo zijn eigen onderzoek in. Want zo blijkt Amy en hij deden wel eens spelletjes. Het lijkt of het ook deze keer om een spelletje gaat. Maar de bewijzen die boven tafel komen en de media richten zich tegen Nick. Hij lijkt in het nauw te zijn gedreven. Wie heeft dit op zijn geweten en hoe komt hij er weer uit. De media heeft zijn schuldige al gevonden. En dan volgt het publiek heel snel.
Zo vlotjes als het hierboven staat, zo loopt het in de film niet. Heden en verleden gaan door elkaar heen. En Amy vertelt het naar aanleiding van het dagboek dat ze is gaan schrijven. Dat het tussen de twee niet helemaal koek en ei is; dat is duidelijk. Maar je wordt als kijker telkens weer op het verkeerde been gezet. En dat kun je gerust aan de makers van deze film overlaten. Fincher en zijn team waren ook verantwoordelijk voor Fight Club en Seven.
Ik heb de film in 2014 op een filmfestival bekeken. En vond hem geweldig, maar teveel om in een keer te vatten. Een poosje terug heb ik de film nog eens bekeken en wat beter opgelet. Wat me toen en nu opviel is dat de media hier een ontzettend belangrijke rol speelt. Dat geldt natuurlijk ook tegenwoordig. Iemand kan gemaakt en gebroken worden. Een talkshowhost in Amerika bezit gigantisch veel macht. Gelukkig is dat hier in ons landje wat minder. De Nederlander is wat nuchterder. Toch moet je je afvragen of in deze tijd van 'fake news' en twitterende presidenten, je je zorgen moet gaan maken. Interessante discussie. Net nu Halbe Zijlstra is afgetreden naar aanleiding van zijn schijnaanwezigheid in Moskou.
Hoe dan ook. Deze film is een geweldige thriller. En hou je van dit genre, dan moet je hem zeker gaan zien !