Mooi en intrigerend psychologisch drama over een vader die na zeer lange tijd weer op de de stoep staat bij zijn zoon en de verhoudingen danig door elkaar gooit.

Jean-Luc(Charles Berling) heeft het aardig voor elkaar. Hij is gerontoloog en eigenaar van een privé-kliniek , gespecialiseerd in anti-verouderingstechnieken. Hij heeft een mooie charmante vrouw(Natacha Régnier) en een broer als chauffeur. Verder woont hij in een prachtig huis en heeft hij natuurlijk een maîtresse. Niet slecht zou je zeggen!

Op de dag dat het dorp een feest ter ere van Jean-Luc heeft georganiseerd, krijgt hij een brief waarin staat dat zijn vader, Maurice(Michel Bouquet), is overleden. Maurice is ,toen Jean-Luc tien jaar was, vertrokken naar Afrika om daar ontwikkelingswerk te gaan doen. Hij is danig onder de indruk van het bericht, maar wat gebeurt er... Tijdens het feest loopt er een oude man met twinkeling in zijn ogen richting Jean-Luc en feliciteert hem; het is zijn vader! Natuurlijk biedt Jean-Luc aan dat zijn vader blijft logeren, want aan de kleding te zien heeft hij niet veel geld. 

In de komende tijd zien we hoe Maurice het respect wint van veel mensen uit de omgeving van Jean-Luc. Zijn vrouw is behoorlijk gecharmeerd van de oude man en ook de broer probeert er iets van te maken. Langzamerhand wordt duidelijk dat het leven van Jean-Luc lang niet zo ideaal is als het lijkt van een afstandje. Maurice prikt daar doorheen en dat heeft de nodige gevolgen ...

Prachtig psychologisch drama over een moeizame vader-zoon-relatie. De film is heel mooi gemaakt, want er worden niet alleen kritische kanttekeningen geplaatst bij het feit dat Jean-Luc is zoals hij is; een koele egoïstische kikker. Ook wordt aangekaart waarom Maurice na zoveel jaar niets van zich laten horen weer terugkomt. Wat geeft hem het recht zomaar het leven in te banjeren van de drie mensen? Er wordt prima geacteerd door Michel Bouquet die in zijn oude regenjas zo kan worden neergezet in een Franse film uit de zeventiger jaren. Met zijn sympathieke uitstraling zet hij wel even het leven van drie mensen volkomen op zijn kop...