Brothers, van regisseur Susanne Bier (2004)
Een Deense militair verdwijnt op vredesmissie in Afghanistan. Een onbespreekbare, traumatische gebeurtenis veroorzaakt schokgolven door zijn hele familie. Ontroerend, humaan drama, met een prachtige hoofdrol van Ulrik Thomsen. Van de regisseur van Open Hearts.
De broers Michael ( Ulrik Thomsen ) en Jannik hebben een hechte broeder band. De een heeft een gezinnetje en is redelijk succesvol, terwijl de ander zijn plek nog niet echt heeft gevonden. Wanneer Michael, als beroepsmilitair, op een VN missie, naar Afghanistan vertrekt, wordt zijn helikopter uit de lucht geschoten. Hij en zijn team worden doodgewaand, maar Michael leeft nog en wordt krijgsgevangene van de Taliban in een kamp.
Thuis in Denemarken wordt Michael 'begraven' en zijn vrouw Sarah ( Connie Nielsen) en broer Jannik (Nikolaj Lie Kaas ) zijn er kapot van. Jannik neemt zichzelf voor om voor Sarah en haar dochtertje te zorgen zoals zijn broer dat ook zou hebben gedaan. Hij bloeit op, krijgt een plekje en een doel, maar ontwikkeld ook gevoelens voor de mooie Sarah.
Dan wordt Michael ontdekt en bevrijd door de VN troepen en mag hij weer naar huis. Daar staan zijn vrouw en dochter en broer op hem te wachten, maar Michael is behoorlijk veranderd en zal nooit meer dezelfde worden als toen...
Ontzettend goede en pakkende film van de regisseur van 'Open Hearts', waar de hoofdpersonen ook na een trauma hun levens moesten oppakken. Hetgeen Michael heeft meegemaakt heeft hem zo getekend, dat hij daar nooit meer overheen zal komen. Het zal altijd door zijn hoofd blijven spoken en bij hem blijven. Toen Michael in Afghanistan zat had zijn broer min of meer zijn plek overgenomen en nu hij terug is, voelt deze dit goed aan. Hij begint zijn broer te wantrouwen en ook zijn vrouw.
Dit is een anti-oorlog film, want het laat zien wat oorlog met mensen kan doen. Ook plaatst het vraagtekens bij het begrip VN. Brothers, een prachtige film over verdriet, liefde, maar ook over onmacht. Ik heb de film op het Filmfestival in Rotterdam eerder dit jaar gezien en dit was mijn absolute favoriet en ben benieuwd naar het nieuwe werk van Susanne Bier!