Birthday Girl, van regisseur Jez Butterworth (2001)
Eenvoudige bankbediende in een klein dorpje, is niet gelukkig
is in de liefde en besluit een vrouw uit Rusland over te laten komen.
In eerste instantie gaat het goed. Alhoewel zijn toekomstige vrouw geen
woord Engels spreekt, ze maakt het meer dan goed in de slaapkamer.
John leeft op totdat hij verrast wordt door de komst van Russische
vrienden van haar en de zaken er anders uit gaan zien.
Ben
Chaplin speelt John, een bankbediende in, St. Albans, een klein dorpje
vlak bij London. Hij wil graag een vrouw, maar is verlegen en onzeker.
Daarom is de moderne oplossing een uitkomst voor hem.
Aan het begin van de film maakt hij een videofilm voor een
relatiebureau dat werkt met Russische vrouwen die dolgraag een Britse
echtgenoot willen hebben.
Wat hij niet ziet is dat zijn collega op het kantoor een zwak voor hem
heeft, maar dit even terzijde.
Eindelijk
is John dan op weg naar de luchthaven om zijn bruid op te halen.
Nadia ziet er geweldig uit, en wordt ook heel goed gespeeld door Nicole
Kidman, maar ze spreekt geen woord buiten Rusland.
Dus het eerste dat John doet is telefoneren met het bureau. Die geven
niet thuis, maar John blijft proberen.
Dan komt Nadia in actie en ontdekt al snel zijn zwakke plek.
Het lijkt of een droom uitkomt voor de saaie bankbediende, want de
volgende morgens springt hij over hekjes en merk je dat hij beter in
zijn vel gaat zitten.
Hij
geeft haar een woordenboek (niet echt een romantisch cadeautje, maar
goed) en het lijkt of Nadia wat woorden oppikt.
Op een middag probeert ze hem duidelijk te maken dat het haar
verjaardag is en dat moet gevierd worden.
Helaas heeft het lot andere plannen, want even later staan er twee
Russische vrienden op de stoep die niet de indruk geven voor
middernacht weer vertrokken te zijn!
Sterker
nog, het lijkt of dee ene Rus, Nadia iets beter dan oppervlakkig als
vriend kent,
en dan wordt het andere koek als de Russen ineens niet zo aardig en
vriendelijk worden en John dwingen een fikse som geld van de bank te
halen, anders ziet hij Nadia nooit weer...
Jez
Butterworth bouwt zijn film subtiel op, maar een half uur later wordt
toch een serieus vraagstuk en probleem aangesneden: de bruidjes op
bestelling.
Velen bureaus maken misbruik van het schemergebied van hun 'branche' en
laten vele mannen wanhopig en berooid achter.
De bureaus vragen vaak extreem hoge geldsommen voor hun bemiddeling.
Even later zijn ze vertrokken en zijn ze niet meer te achterhalen.
Natuurlijk zijn er ook goede bureaus en vele mannen die op deze manier
een gelukkige relatie hebben overgehouden, laten we dat niet vergeten.
Maar wat de regisseur schetst zit niet ver van de werkelijkheid
vandaan, lijkt me. Nicole Kidman en Ben Chaplin spelen goed.