8 Femmes, van regisseur François Ozon (2002)
Het loopt tegen Kerst en ergens in een landhuis in Frankrijk wonen 8 vrouwen en 1 man. Iedereen komt thuis om het feest te vieren, maar het feest wordt niet echt een feest, want op een morgen wordt de man met een mes in zijn rug op bed gevonden; hij is dood. Wie is de dader?
Het gaat van grootmoeder tot kleindochter tot kamermeid tot schoonzus in deze kleurrijke film over de moord op de man des huizes. Zodra Marcel levenloos wordt aangetroffen begint er een onderzoek naar de schuldige. Gaby( Catherine Deneuve), de vrouw des huizes zwaait de scepter. Ze komt behoorlijk aristocratisch over en is zeker geen katje om zonder handschoenen aan te pakken. Op het oog geldt dit ook voor Augustine( Isabelle Huppert), haar exentrieke zuster, die me erg veel deed denken aan Tante Til uit de Familie Knots destijds. En dan zijn er nog de dochters Suzon(Virginie Ledoyen) en Catherine(Ludivine Sagnier). Het kamermeisje(Emanuelle Béart) is ook behoorlijk nieuwsgierig en lijkt meer te weten...De huishoudster(Firmine Richard) zal het wel niet hebben gedaan. Ook hebben we nog oma(Danielle Darrieux), die hulpelozer overkomt dan ze in werkelijkheid is. De 8e vrouw is de schoonzus van Gaby, Pierrette( Fanny Ardant), een voormalig exotisch danseres en ook niet op haar mondje gevallen.
De oudste dochter van Gaby leidt als een ware Poirot het onderzoek, dat moet leiden tot het vinden van de moordenaar van haar Papa. Iedereen beschuldigt elkaar en er komen flink wat geheimen en verlangens naar de oppervlakte...
Zoals al in eerdere films heeft de regisseur er plezier in om genres door elkaar te halen. In 'Sitcom' bleek een burgerlijk gezin verrassende geheimen te hebben. De film 'Sous Le Sable' leek weer redelijk 'normaal' te gaan. Het was ook een serieus onderwerp natuurlijk. Nee, deze gaat weer anders!
Het is een prachtige film geworden die alle ingrediënten heeft van een detectiveroman, maar het toch niet is. Ozon heeft het decor gebruikt van een huiskamer uit de 50er jaren en het lijkt dus wel of je naar een toneelstuk zit te kijken. Ook de kleuren zijn prachtig authentiek! Muziek? Ja, die heeft hij ook verrassend ingepast. Meer verklap ik niet, want daar is het te leuk en verrassend voor!
Deze geweldige film krijgt zeker een plaatsje tussen mijn favorieten!
