Sue, van regisseur Amos Kollek (1997)
Deze film staat op een speciale plaats in mijn persoonlijke overzicht, omdat ten eerste dit mijn eerste 'Filmhuis-film' was die ik in de bioscoop mocht zien. Ten tweede, omdat de film en vooral de vertolking van de hoofdpersoon zo'n indruk op me hebben gemaakt... Toevallig was de film een paar weken geleden op tv te zien bij onze zuiderburen. Vanzelfsprekend heb ik hem toen opgenomen, want ik moest die gewoon hebben...
Sue, is het tragische portret van een fragiele, sensuele, neurotische, naar menselijke warmte smachtende vrouw in de grote stad. De rol wordt prachtig vertolkt door Anna Thomson/Levine. Ze lijkt zo weggelopen uit een film met James Dean, met haar zonnebril, camelkleurige overjas, pumps en zijden sjaaltjes.
Als de film start zien we dat ze de huur nog moet betalen van haar appartement in Manhattan. Dat wordt lastig, want ze heeft geen werk. Ze solliciteert zich suf en slijt haar dagen met koffiedrinken, in het park zitten en proberen in contact met anderen te komen.
Moeilijk is dat in de onpersoonlijke grote stad waar alles draait om snelheid en prestatie. Zo probeert ze een praatje aan te knopen met een man in een coffeeshop. In het park ontmoet ze een charmante oude zwerver. Hij zegt dat hij haar mooi vindt en haar borsten wil zien. Sue gaat hier niet op in, maar wanneer de man later een flesje limonade meeneemt voor haar, doet ze het toch. Als ze in een bioscoop trek heeft in popcorn vraagt ze aan een man of ze ook mag pakken. Hij vindt het goed. Als tegenprestatie geeft Sue haar lichaam...
Ze leeft op het moment en het lijkt of ze alleen maar contact kan maken met haar lichaam, met seks dus. Als er toch mensen proberen dichterbij te komen en meer willen dan alleen maar seks, dan is het alsof ze dit niet ziet...
De filmkijker wordt met een boel vragen achtergelaten als de film is afgelopen, want waarom gaat ze niet in op het aanbod van het barmeisje, of waarom doet ze net of er niets is gebeurd, wanneer je duidelijk kunt zien dat er nodig hulp moet komen? Je wil dat ze dit gaat doen, maar de regisseur had andere plannen...
Sue, is zomaar een vrouw, maar mijn idee is dat er talloze vrouwen rondlopen als Sue, die op de een of andere manier in neerwaartse spiraal zijn terechtgekomen. Hulp willen ze niet, want wat is er nu aan de hand? Daar zijn ze ook veel te trots voor. Natuurlijk helpen vorige ervaringen ook met de vorming van het huidige beeld. Wanneer je al ettelijke malen op je bek bent gegaan in relaties, dan laat het wel uit je hoofd om nog eens zo'n gok te wagen, want de kans dat je weer wordt gekwetst is altijd aanwezig.
Hele mooie realistische film met mooie muziek ook!
