Hable Con Ella, van regisseur Pedro Almodóvar (2002)
Dit is het verhaal over twee mannen die tot elkaar komen door hun geliefden die in hetzelfde ziekenhuis in coma liggen.
De film begint met een merkwaardige toneelact. Twee vrouwen 'dweilen' over het toneel terwijl een man alle stoelen verplaatst zodat ze zich niet stoten. (denk ik) In de zaal zitten twee mannen te kijken. Bij één biggelen de tranen over zijn wangen van ontroering.
We maken kennis met Benigno( Javier Cámara), een jonge man die altijd voor zijn moeder heeft gezorgd en nu voor Alicia (Leonor Watling) zorgt in het ziekenhuis. Alicia is in coma geraakt door een auto-ongeluk. Benigno is de persoonlijke verpleger van het meisje. Hij praat met haar alsof ze alles zou horen. Op een dag maakt Benigno kennis met Marco (Dario Grandinetti), een schrijver van reisboeken, die aan het bed zit van Lydia(Rosario Flores). Benigno herkent de man als de man die huilde bij de toneelvoorstelling. Marco is emotioneel de tegenpool van Benigno, want hij zegt dat het zinloos is om tegen mensen te praten die klinisch dood zijn. Dit ontroert Benigno, die zegt dat ze alles horen en dat je met ze moet praten. (hable con ella)
We leren de achtergronden kennen van beide mannen en zo krijgen we te zien hoe we in het 'nu' zijn gekomen. Zo heeft Benigno zijn geliefde voor haar coma slechts gesproken. Hij is zo geobsedeerd van haar geraakt dat het lijkt of hij in haar is gekropen. In feite komt het ongeluk als een godsgeschenk, want nu zou hij altijd bij haar kunnen zijn. Iets wat in het 'normale leven' wellicht niet had gebeurd. Bij Marco ligt het iets anders. Zijn geliefde was een stierenvechtster en ze zouden gaan trouwen. Een stier maakte een voortijdig eind aan dit plan.
Aldomóvar is weer aan het stoeien met leven en dood, verlies en onbereikbare, gecompliceerde liefdes. Marco was de man die aan het huilen was tijdens het toneelstuk, maar in het echte leven blijkt dat er tussen hem en Lydia niet echt sprake was van liefde. Benigno op zijn beurt huilde niet bij het toneelstuk en is in het echte leven heel begaan met het lot van zijn 'geliefde'. De daad die de film een bizarre wending geeft wordt prachtig gecamoufleerd door een stom filmpje over een professor die zo klein wordt tijdens een experiment dat hij letterlijk bij zijn vrouw naar binnen kruipt...
Kortom dit is een klein meesterwerkje van de regisseur die werd geïnspireerd door twee berichten in de krant:van een vrouw die na 16 jaar uit een coma was gekomen en het bericht van een jongen die een dood meisje seksueel had misbruikt.
